นักรบ

นักรบ CLASS1

อาชีพนักรบเป็นสายอาชีพที่เน้นการโจมตีที่หนักหน่วง รุนแรง เนื่องจากสายอาชีพนี้มีค่าพลังชีวิตที่ค่อนข้างเยอะ บทบาทหน้าที่ๆสำคัญของอาชีพนักรบ จะมีจุดเด่นที่สามารถทำหน้าที่เป็นตัวบุกตะลุย หรือตัวแทงค์ ซึ่งมีบทบาทอย่างมากต่อการต่อสู้แบบปาร์ตี้ เพราะว่าไอเทมสวมใส่ของสายอาชีพนี้มีค่าพลังป้องกันที่เยอะกว่าสายอาชีพอื่นอยู่มากทีเดียว ทั้งยังมีสกิลที่สามารถดูดซับพลังโจมตีจากศัตรูได้ด้วย จุดสำคัญของอาชีพนี้จึงอยู่ที่การเพิ่มความทนทานของอุปกรณ์ที่มีนั่นเอง

เนื่องจากสกิลของสายอาชีพนี้ใช้ค่า MP ค่อนข้างน้อยจึงไม่จำเป็นต้องใช้น้ำยาเพิ่ม MP ก็สารถอยู่รอดในสนามรบได้แบบสบายๆ

นักรบ CLASS2

• อัศวิน

นักรบผู้แข็งแกร่ง เชี่ยวชาญการใช้อาวุธยาวเช่นหอกและทวน อัศวินเรียนรู้ยุทธวิธีการรบบนหลังม้าเป็นหลัก เขาฝึกม้าให้แข็งแกร่งจนสามารถสวมชุดเกราะที่มีพลังป้องกันพอๆกับนักรบ ...ด้วยเหตุนี้ ในยามต่อสู้เขาจึงมีทั้งความเร็วและความแข็งแกร่ง สามารถบุกตะลุยฝ่ากองทัพศัตรูได้อย่างง่ายดาย...

• พาลาดิน

นักรบผู้ศรัทธาในพระเจ้า ใช้ความแข็งแกร่งของตนปกป้องผู้อ่อนแอ เขาได้รับพลังบางส่วนจากพระเจ้าเพื่อใช้ในการรักษาและป้องกันตัว...นอกจาก นั้น ด้วยพลังที่ได้รับจากพระองค์ยังทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นเมื่อต้องเผชิญหน้ากับ ปิศาจร้ายอีกด้วย...

• เบอร์เซิร์คเกอร์

นักรบผู้บ้าคลั่ง เพื่อสังหารศัตรูแล้วเขาไม่สนใจการป้องกันตัว ใช้อาวุธพลังทำลายสูงเพื่อสร้างความเจ็บปวดแก่ศัตรูให้ได้มากที่สุด...สำ หรับเบอร์เซิร์คเกอร์แล้ว การต่อสู้ที่แท้จริงจะเริ่มขึ้นเมื่อเลือดชะโลมทั่วร่างแล้วเท่านั้น...

นักรบ (อัศวิน) CLASS3

• อัศวินศักดิ์สิทธิ์

"ฮามาผู้ยิ่งใหญ่ โปรดประทานพลังแก่ข้าด้วย!!!" บุรุษในชุดเกราะสีขาวตะโกนกึกก้องก่อนจะส่งตัวเองขึ้นสู่อาชาศักดิ์สิทธิ์สี ขาว ด้วยพลังที่เทพสงคราม "ฮามา" มอบให้ ทำให้เขากลายเป็นอัศวินที่แข็งแกร่งที่สุด... "ฮามาประทานพลังให้ข้า และให้ข้าได้สื่อสารกับพระองค์ นั่นนับเป็นเกียรติของข้า สิ่งเดียวที่ข้าจะตอบแทนท่านได้คือการกำจัดความชั่วร้ายให้หมดไป!! "

...หลังผ่านการทดสอบของเทพสงคราม อัศวินหนุ่มเต็มเปี่ยมด้วยความเชื่อมั่นและศรัทธา ฮามาประทานพาหนะศักดิ์สิทธิ์แก่เขา หนึ่งคืออาชาสีขาวแข็งแกร่ง สองคือยูนิคอร์นศักดิ์สิทธิ์สง่างาม บัดนี้ชายหนุ่มกลายเป็นอัศวินศักสิทธิ์อย่างเต็มตัว...ยามต่อกรกับความมืด เขาใช้หอกที่แฝงด้วยพลังเทพ สวมเกราะที่แม้แต่เวทมนตร์อันมืดมิดที่สุดก็ไม่สามารถทำอันตราย...ภารกิจของ เขามีเพียงอย่างเดียวเท่านั้น.....กำจัดความชั่วร้ายให้หมดสิ้น!!!

• อัศวินมังกร

"โอ้ว ขอโทษนะๆ...เฮ้อ~~" อัศวินหนุ่มพูดพลางลูบหัวสหายร่างยักษ์ เขาใช้เวลามากมายอยู่ในโบสถ์เพื่อศึกษาเกี่ยวกับศาสนจักร แต่กลับใช้เวลามากกว่าเพื่อทำความเข้าใจกับมังกรหนุ่ม คู่หูของเขา"....."ช่วงแรกๆน่ะอย่าไปบังคับมันมากนัก ได้เลี้ยงมังกรน่ะถือเป็นเกียรติมากรู้มั้ย" คำพูดของปรมาจารย์ผู้เลี้ยงมังกรยังลอยอยู่ในหัวของเขา แต่อัศวินน้อยคนนักที่จะทำได้ ...."แกนี่มันเลี้ยงยากจริงๆให้ตายสิ!!" อัศวินหนุ่มบ่น.....ทันใดนั้น คู่หูของเขาขยับหางเล็กน้อย หันหน้ามาทางเขา และ......"อ๊า~~~~~ไฟอันร้อนแรง~~~~โอ้วววว"

อัศวินมังกรผู้มีเกียรติและเปี่ยม ด้วยความกล้าหาญ ก่อนอื่นต้องเรียนรู้วิธีดูแลมังกรเพื่อจะให้เติบโตมาเป็นสหายที่แข็งแกร่ง จะเลี้ยงมังกรน่ะ อันที่จริงมันก็ไม่มีค่าใช้จ่ายอะไรหรอก มังกรสามารถเติบโตได้ด้วยตัวของมันเอง แต่การจะให้มันเติบโตเป็นมังกรที่ทรงพลังน่ะนะ...ใช้เงินสูงลิบลิ่วเลยที เดียว!!! แม้ว่ายังเป็นแค่มังกรตัวเล็กๆ แต่กินมากกว่าคนไม่รู้กี่เท่า!! ไหนจะต้องคอยดูแลสุขภาพร่างกายอีกล่ะ ถึงอายุมันจะ400ปีแล้วก็เถอะ แต่นิสัยน่ะราวกับเด็ก3ขวบ ซุกซน อยากรู้อยากเห็น และไม่มีเหตุผล!!...รู้อย่างนี้แล้ว ยังกล้าพอจะเลี้ยงมังกรอยู่มั้ยล่ะ???

• อัศวินมาร

ไม่มีผู้ใดเคยเห็นโฉมหน้าอันแท้ จริงของเขา...อัศวินผู้เป็นปริศนาภายใต้ชุดเกราะสีดำสนิท บางคนกล่าวว่าเขาคือยมทูต.....ยามปรากฎตัวหามีผู้ใดล่วงรู้ มีเพียงประกายอันเกรี้ยวกราดจากนัยน์ตาของอสูรร้ายเท่านั้นที่วาววับอยู่ใน ความมืด....และยามจากไป เขาไม่เคยฉกฉวยสิ่งใดๆนอกจากลมหายใจของศัตรู...

ข้อมูลของอัศวินมารยังคงเป็น ปริศนา มีเพียงหนังสือไม่กี่เล่มที่บันทึกเรื่องราวของเขา บางส่วนในบันทึกนั้นเขียนไว้ว่า "...ชุดเกราะสีดำย่างกรายออกมาจากความมืด โจมตีดุจพายุที่โหมกระหน่ำ...ร่างของเหยื่อล้มลงศพแล้วศพเล่า ไม่นานนักมันก็หายตัวไปกับเมฆหมอกยามราตรี ทิ้งไว้เพียงกลิ่นคาวเลือดและภาพอันน่าสยดสยอง... " นอกจากบันทึกแล้ว บางคนยังอ้างว่าตนเคยพบกับอัศวินมาร เขาเล่าว่าเห็นอัศวินมารขี่สิ่งที่คล้ายกับมังกรพุ่งตรงไปที่ร่างของชายคน หนึ่ง..ในชั่วพริบตา ร่างของชายคนนั้นก็ขาดเป็นสองท่อน....แม้จะมีข่าวลือมากมาย แต่ก็ยังไม่มีหลักฐานใดพิสูจน์ได้แน่ชัดถึงตัวตนที่แท้จริงของเขา นั่นทำให้ข้อมูลของอัศวินเกราะดำผู้นี้ยังคงเป็นปริศนาต่อไป...

นักรบ (พาลาดิน) CLASS3

• นักสู้ศักดิ์สิทธิ์

"ข้าพร้อมพลีชีพเพื่อพิทักษ์ความ ถูกต้อง!!" นั่นราวกับเป็นคำพูดติดปากของนักรบหนุ่ม ผู้คนมากมายหัวเราะเยาะเขา แต่เขากลับยิ้ม.....ข้าเชื่อว่าทุกชีวิตมีศักดิ์ศรีเท่าเทียมกัน ไม่มีการแบ่งแยก ทั้งคนจรจัด พ่อค้าเร่ หรือมหาเศรษฐี ทุกคนล้วนมีคุณค่าในตัวเอง..."ข้าน่ะอยากปกป้องคนพวกนั้น ด้วยดาบและโล่ของข้า!"

...นักรบผู้ก้าวเดินบนเส้นทางแห่ง ความถูกต้อง ด้วยจิตใจอันบริสุทธิ์ธรรมชาติได้มอบพลังแก่เขา...นักสู้ศักดิ์สิทธิ์สามารถ ใช้เวทมนตร์เพื่อป้องกันตนจากความชั่วร้าย เขาเชื่อว่าการปกป้องผู้อื่นก็คือการต่อสู้เพื่อความถูกต้อง...นักสู้ ศักดิ์สิทธิ์อาจไม่ใช่นักรบที่แข็งแกร่งที่สุด แต่พลังธรรมชาติอันไร้ขอบเขตทำให้เขายืนหยัดอยู่บนสมรภูมิได้นานที่สุด"...

• มือสังหาร

เป็นอีกครั้งที่เขาถูกปลุก ด้วยฝันร้าย ความฝันที่ว่าเขาเป็น"คนดี"...นัยน์ตาของเขาดุจงูพิษ สีหน้าไม่บ่งบอกความรู้สึกใดๆ..."สำหรับโลกใบนี้ เงินทองและอำนาจก็คือความยุติธรรม"...เขากล่าวพร้อมกับเผยให้เห็นรอยยิ้มบน ใบหน้า....วันนี้ก็เหมือนเช่นทุกครั้ง ราวกับเป็นกิจวัตร...เขาย่องไปด้านหลังศัตรู ฝังคมมีดลงบนตำแหน่งของหัวใจ และปล่อยเลือดแดงฉานให้ไหลออกจากร่าง..."ความยุติธรรมน่ะ ขอข้ารับมันไว้เถอะ"...

เมื่อเส้นทางแห่งความถูกต้องไม่ สามารถนำเขาไปพบสิ่งที่ปรารถนา เขาเลือกเดินบนทางที่เขากำหนดเอง...เส้นทางแห่งการนองเลือด....เขาเรียนรู้ ศิลปะการซ่อนตัวและลอบสังหาร ฝึนฝนจิตใจให้ด้านชา เปลี่ยนตัวเองเป็นเครื่องจักรแห่งการคร่าชีวิต....สำหรับมือสังหาร ไม่เกี่ยวว่าคุณจะมีฝีมือแค่ไหน หากหันหลังให้เขา ชีวิตของคุณก็จบสิ้นแล้ว...

• กวีพเนจร

"หืมม ความถูกต้องกับความชั่วร้าย?? ไร้สาระจริง ~~ข้าไม่สนใจเรื่องพรรค์นั้นหรอก" นักดนตรีหนุ่มกล่าวพลางตั้งสายเครื่องดนตรีประหลาดรูปร่างคล้ายธนู พึมพัมตัวโน้ตออกมาเป็นระยะ ดูท่าทางไม่รีบเร่ง...."เสร็จแล้ว!! ดูนี่ ของเล่นใหม่ของข้า เจ๋งใช่มั้ยล่ะ!!..เอาล่ะ ได้เวลาไปหาสาวๆอีกแล้ว~~~ข้านี่มันช่างน่าอิจฉาซะจริง ฮ่า ฮ่า!!"

ด้วยความเบื่อหน่ายกับชีวิตทหาร และการต้องทำตามคำสั่ง เขาละทิ้งการต่อสู้ หันมาจับเครื่องดนตรีและออกเดินทางไปทั่วโลก ใช้ชีวิตอย่างอิสระเรียบง่ายและรักสงบ ....แม้จะไร้ซึ่งศิลปะการต่อสู้ แต่อย่าได้ประมาทเสียงเพลงของเขา กวีพเนจรสามารถเปลี่ยนเสียงดนตรีให้กลายเป็นพลังได้อย่างน่าอัศจรรย์....เคย มีคำกล่าวว่า "หากเข้าใจถึงแก่นแท้ของเสียงเพลง มันสามารถเป็นโล่เพื่อปกป้องพวกพ้องของเจ้า และสามารถเป็นดาบเพื่อฟาดฟันศัตรูของเจ้าได้เช่นกัน..."

นักรบ (เบอร์เซิร์คเกอร์) CLASS3

• จอมทัพ

"ข้า...ข้าช่างโหดร้ายนัก" เขามองฝ่ามือที่ชุ่มโชกไปด้วยเลือดมนุษย์....หลังเสร็จสิ้นการรบ เขามักใช้เวลาส่วนใหญ่เพื่อสงบจิตใจที่รุมเร้าด้วยความกระหายเลือด "ทุกชีวิตมีค่า ข้ารู้ดี...แต่ในสมรภูมิ ความตายนั้นไม่อาจหลีกเลี่ยง...ที่ข้าพอจะทำได้ก็คือ..ปกป้องคนของข้าให้ได้ มากที่สุด"

ด้วยพลังเทพที่ปกคลุมร่างกาย ผิวหนังที่ทนทานดั่งเหล็กกล้า และความสามารถในการกวัดแกว่งขวาน หลายคนนับถือเขาในฐานะ "อาวุธของเทพสงคราม" ในเวลาปกติเขาคือชายผู้อ่อนโยนและรักสงบ... แต่ในยามสงคราม ขวานของเขาไม่เคยลังเลเลยที่จะสูบเลือดจากออกร่างของศัตรู...

• มารคลุ้มคลั่ง

"ทำไมพวกเขาต้องว่าข้าเสียสติ ว่าข้าเป็นปิศาจ...เฮ้อ~~~ไม่เข้าใจเลยจริงๆ.....ข้าก็เหมือนคนทั่วไป ทำตามสิ่งที่ตัวเองชอบ ออกจะแปลกอยู่หน่อยก็แค่ข้าชอบกลิ่นคาวเลือด ชอบฟังเสียงเนื้อแยกออกจากกัน แล้วก็ชอบใช้ฟันฉีกร่างของศัตรู...แล้วยังไงล่ะ..ฮ่า ฮ่า ฮ่า!!... มันช่วยไม่ได้นี่นา ก็ข้าชอบอ้ะ"

จากการต่อสู้อันยาวนานและดูเหมือน จะไร้ที่สิ้นสุด นักรบผู้กรำศึกบนสมรภูมิ คร่าชีวิตผู้คนมากมาย ความมืดเริ่มกัดกินจิตใจของเขาอย่างช้าๆ จนในที่สุด เขาสูญเสียความเป็นมนุษย์....ร่างกายเริ่มเปลี่ยนแปลงทีละน้อยจนไม่เหลือ เค้าโครงเดิม เขี้ยวเล็บและฟันที่แหลมคมประดุจสัตว์ป่า ต่อสู้โดยใช้เพียงสัญชาตญาณ และฆ่าเพียงเพื่อสนองความต้องการของตน.....ช่างเป็นชีวิตที่น่าเศร้านัก ...แต่ใครจะรู้ บางทีนี่อาจเป็นเส้นทางที่เขาเลือกเดินเองก็เป็นได้...

• นักต่อสู้

ข้าชอบฟังเสียงลมหายใจพอๆกับที่ ชอบการต่อสู้...จะมีชัยหรือจะถูกโค่นไม่สำคัญ ที่สำคัญคือสนุกกับมันให้เต็มที่!!...ข้าไม่เคยเห็นใครเป็นศัตรู ผู้ที่กล้าประลองกับข้าสมควรถูกเรียกว่า "เพื่อน" และจงจำไว้ หากประลองกับข้า สิ่งเดียวที่ควรตระหนักก็คือ พยายามถูกตัวข้าให้ได้!! แต่บอกไว้เลยว่ามันไม่ง่ายนักหรอกนะ.....ว่าแต่เจ้าน่ะ "อยากเป็นเพื่อนกับข้ามั้ย???"

นักต่อสู้ไม่เคยคิดว่าตนแข็งแกร่ง ที่สุด ไม่เคยคิดครอบครองพลังอำนาจใดๆ มีชีวิตเพียงเพื่อแสวงหาการต่อสู้และเผชิญหน้ากับความตาย .....มือนั้นไร้อาวุธ เพราะกำปั้นแหลมคมกว่ามากนัก ร่างกายไร้ชุดเกราะเพราะผิวหนังป้องกันได้ดีกว่าหลายเท่า...ผลจากการฝึกจิต ใจและร่างกายอันยาวนานทำให้ตัวเขากลายเป็นอาวุธที่น่ากลัว ...ด้วยนิสัยบ้าระห่ำและทักษะการต่อสู้อันยอดเยี่ยม เขามักกระโจนเข้าสู่สนามรบด้วยตัวเปล่าๆ นั่นทำให้ผู้คนพากันขนานนามเขาว่า "คนโง่ที่ฉลาดที่สุด"